Перевод: с польского на английский

с английского на польский

bieg rzeczy

См. также в других словарях:

  • bieg — m III, D. u, N. bieggiem; lm M. i 1. «posuwanie się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkimi skokami» Rączy bieg jelenia. Zdyszany od biegu, po biegu. Poganiać konia w biegu. Poderwać żołnierzy do biegu. Zwolnić, przyspieszyć biegu. ∆… …   Słownik języka polskiego

  • kolej — ż V, DCMs. kolejei; lm M. e, D. kolejei 1. «lądowe środki komunikacyjno transportowe składające się z pociągów posuwających się po torach szynowych; linia i urządzenia tego rodzaju komunikacji i transportu; przedsiębiorstwo zarządzające tą… …   Słownik języka polskiego

  • koleje — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. kolejeei {{/stl 8}}{{stl 7}} ogólny, odwieczny bieg rzeczy i zdarzeń, ich następowanie po sobie, losy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawiłe koleje losu. Koleje życia, wydarzeń. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

  • rybka — 1. posp. Albo rybka, albo pipka; albo rybki, albo akwarium «trzeba się na coś zdecydować, nie można mieć dwóch rzeczy naraz; jedno z dwojga»: Chcesz powtórzyć dzisiejszy bieg? Coś było nie fair? – Cholera ze stadionem! Cholera z czekaniem do… …   Słownik frazeologiczny

  • niepowodzenie — n I; lm D. niepowodzeniedzeń «brak powodzenia, nieudane przedsięwzięcie, niepomyślny bieg spraw, obrót rzeczy; porażka, klęska» Niepowodzenia szkolne, życiowe. Doznać w czymś niepowodzenia. Nie zrażać się niepowodzeniem …   Słownik języka polskiego

  • normalny — normalnyni, normalnyniejszy 1. «zgodny z normą, wzorem, przepisem, taki jaki powinien być, prawidłowy; najczęściej spotykany, przeciętny, zwykły» Normalny rozwój, wzrost. Normalne zachowanie. Normalna reakcja. Normalny bieg prac, tryb życia, stan …   Słownik języka polskiego

  • pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy …   Słownik języka polskiego

  • sprawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. sprawawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbiór okoliczności dotyczących czegoś lub kogoś; coś, co szczególnie interesuje jakąś osobę; zagadnienie, wydarzenie, fakt : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»